بار دیگر کمونیستها و انسانهای آزادیخواه یک صحنه بسیار زیبا در یک شرایط دهشتناک دوران پناهندگی در کشور ترکیه آفریدند.
از سال ۵۶ در یک مبارزه نابرابر با تمام سختیها و خوشیهایش با نظام کثیف اسلامی به عنوان یک کمونیست سهیم بودم. منتها رنجی که در این مدت بیست روزه به دلیل بیماری همسرم سهیلا بردم معادل تمام این سالهای مبارزه ام بود. برای تسلی این درد در شرایطی که سهیلای من از درد به خود میپیچید از طرف رفقا و دوستان تنها نماندیم. شبانه روز جویای حال سهیلا بودند. بدین وسیله از تمام رفقایم در حزب اتحاد کمونیسم کارگری که سنگ تمام در نجات جان سهیلا گذاشتند از صمیم قلب تشکر میکنم.
در حال حاضر بیماری سهیلا بسرعت رو به بهبودی است ولی باید مداوا را با جدیت ادامه دهیم و همچنین از اعضای حزب حکمتیست در وان به خصوص مسئول بی مرز ترکیه سالار کردار و همسرش، از دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب، از اعضای داخل کشور حزب اتحاد و خصوصاً نیما انصاری عزیزم که با مشاوره پزشکی خود نقش بسیار مهمی در نجات سهیلا داشت و از تمام کسانی که در این دوران سخت همراه من بودند تشکر میکنم.
کیوان صدیق از ترکیه
کیوان عزیز،
خبر بشدت خوشحال کننده و مسرت بخش است. از جانب خودم و رفقای حزب آرزوی سلامتی و تندرستی و بهبودی کامل را برای رفیق سهیلای عزیز داریم.
با احترام، سیاوش دانشور
